Wandeling en boshut overnachting in Langfjället Natuurreservaat
Ruige (oer)bossen, bergen, moerassen en wijde vlaktes, dat is waar Langfjället Natuurreservaat bekend om staat. Dit prachtige natuurgebied strekt zich uit over zo’n 68.000 hectare in noord-west Dalarna in het midden van Zweden.
Begin oktober maakte ik samen met mijn vriend een kortere twee-daagse wandeling met een overnachting in een cosy off-grid cabin. Hier voel je je ver van de bewoonde wereld en omringt door wilde natuur en stilte.
Praktische info
Locatie: Langfjället Natuurreservaat, Dalarna, Zweden
Startpunt: Parkeerplaats bij Ängessildret
Bereikbaarheid: Het startpunt van de wandeling is met de auto te bereiken
Afstand: 2 dagen van elk 7 km
Routebeschrijving: Klik hier voor de Komoot kaart
Moeilijkheidsgraad: De wandeling is goed te doen voor beginners. Houd er rekening mee dat op regenachtige dagen het gebied erg drassig kan zijn en moeilijker begaanbaar.
Langfjället Natuurreservaat
Langfjället Natuurreservaat is een van de meest ongerepte en indrukwekkende natuurgebieden in Zweden. Het terrein is variërend, van bossen en valleien tot moerassen en lage bergen. De hoogste bergtop is Storvätteshågna met een hoogte van 1.204 meter boven zeeniveau.
Het natuurreservaat wordt door de Sami, de inheemse bewoners van Zweden, gebruikt als graasgebied voor hun rendierkuddes. Zij behoren tot de Idre Sameby, het zuidelijkste Sami dorp van het land. Op verschillende plekken in het natuurgebied zijn nog restanten te vinden van oude saminerzettingen.
Langfjället Natuurreservaat heeft twee officiële hoofdingangen: een in het noorden, in het bergdorpje Grövelsjön, en de andere in het oosten, bij het plaatsje Foskros. Beide ingangen bieden toegang tot de meest populaire wandelroutes van het gebied. In de winter wordt het gebied vaak gebruikt voor langlaufen en sneeuwschoenwandelen.
Wij begonnen onze wandeling echter niet vanaf een van de officiële ingangen, maar vanaf de parkeerplaats bij Ängessildret, voorbij Foskros. Deze locatie biedt niet alleen toegang tot Langfjället, maar ook tot het afgelegen en moeilijk begaanbare Töfsingdalen Nationaal Park.
De wildernis van Langfjället Natuurreservaat
Op een grijze zaterdag rijden we de lange gravelweg op naar ons startpunt. Zodra je voorbij het plaatsje Foskros bent is het vanaf Hällsjön nog een stukje rijden naar de parkeerplaats over een weg vol kuilen en kiezels.
Eenmaal aangekomen parkeren we de auto, pakken we de rugzakken en beginnen we onze wandeling. Via een breed pad lopen we verder het bos in. De temperatuur was in dit gebied in de afgelopen dagen flink gedaald en alle berkenbomen zijn hier al kaal.
Vanaf het eerste moment bevinden we ons al in een prachtig ruig bos, omringt door hoge bomen, keien, mossen en moerassen. Tussen de bomen door hebben we mooie doorkijkjes naar de bergen.
Het pad is op de eerste helft van de wandeling goed begaanbaar en aangegeven via rood/ oranje markeringen op bomen. Let wel op dat je de markeringen goed in de gaten houdt. Wij maakten namelijk de fout om de weg alsmaar te blijven volgen. Hierdoor miste we een afslag naar een smaller pad dat slecht zichtbaar was. Gelukkig kwamen we er op tijd achter en konden we via een omweg weer op het juiste pad terechtkomen.
Ze zijn op de heenweg maar drie mensen tegengekomen en dat was vlakbij het startpunt. Naarmate de wandeling vorderde waande we ons alleen op de wereld en hoorde we alleen nog de geluiden van het bos.
De tweede helft van de wandeling leidt ons door drassig gebied. Op sommige plekken kunnen we het pad niet meer volgen omdat we echt diep wegzakken. Gelukkig zijn er op de meeste plekken alternatieve routes aangegeven. En op andere stukken moeten we even wat meer moeite doen om zelf een weg te vinden. Maar uiteindelijk lukt dit gelukkig altijd.
Töfsinghån stuga: een cosy overnachting
Via een houten brug steken we de rivier over en zijn we bijna bij onze overnachtingsplek. Ook hier lopen we weer over smalle paadjes gemaakt van grote keien.
Rond drie uur bereiken we de off-grid cabin Töfsinghån stuga. Deze hut wordt beheerd door Länsstyrelsen, het provinciebestuur van Dalarna. De cabin is onderdeel van een klein aantal hutjes die je kunt huren in deze regio. Wij betalen omgerekend ongeveer 35 euro voor een nacht.
De cabin is klein en cosy en voorzien van alles wat we nodig hadden. Via een grote houten voordeur bereik je het voorste gedeelte van de hut waar zich de keuken bevindt. Hierin staat een campingkookstel op gasflessen. Ook zijn er pannen en bestek beschikbaar om een eenvoudige maaltijd te bereiden.
Aan de andere kant van de ruimte staan slippers en laarzen die je kunt gebruiken. Ook ligt hier wat hout voor in de houtkachel. Het is de bedoeling dat je deze zelf weer aanvult door buiten hout te zagen en hakken op de houthakplaats naast het huisje. Daar liggen een aantal boomstammen die je hiervoor gebruikt. Deze houtvoorraad wordt een keer per jaar aangevuld met hout uit de omgeving.
Via het voorste gedeelte kom je via nog een deur in het achterste gedeelte van de hut. Hier vind je drie eenvoudige houten bedden met matrassen, kussens en dekens. Daarnaast is er een houten zitgedeelte met twee bankjes, een tafel en een houtkachel. Via twee kleine raampjes heb je vanaf de bankjes en de bedden een mooi uitzicht over het landschap.
Buiten de camping is er een picknicktafel, een vuurplaats en staat er een klein houten gebouwtje waar zich het buitentoilet in bevindt.
De stilte hier is echt overweldigend. De enige geluiden die we hier horen zijn die van de vogels, de wind en het stromende water van de rivier verderop. Geen geluiden van andere mensen, geen auto’s of vliegtuigen, echt totale stilte.
Zo ver van de bewoonde wereld hebben we ons nog nooit gevoeld. Deze hut en plek zijn echt perfect als je je voor even wilt afzonderen en volledig wilt opgaan in de natuur.
Nadat we genoeg hout hebben gehakt voor de avond, stoken we de houtkachel, maken we pasta op het kookstel en genieten we verder van de rust. De avond komt vroeg. We maken de cabin gezellig met kaarsjes en lezen voor de rest van de avond in onze meegebrachte boeken.
Een bijzondere ontmoeting
De volgende ochtend eten we een simpel ontbijtje van roggebrood en pindakaas. We pakken onze spullen in en beginnen aan de terugweg. Deze keer blijven we gelukkig op het juiste pad.
Volgens de weersvoorspellingen gaat het regenen, en we willen terug bij de auto zijn voordat het weer echt omslaat. Gezien dat het gebied al erg drassig is, willen we voorkomen dat we straks echt moeite hebben om door de zompige vlaktes te ploeteren.
Gelukkig zijn de weergoden met ons, en zijn we vlakbij de auto wanneer de regen begint.
Op de terugweg krijgen we een prachtige verrassing: er steekt een groep rendieren over die rustig langs de weg grazen. Dit is de eerste keer dat we rendieren in het wild zien. Ze staan even stil, wat mij de kans geeft om een paar foto's te maken. Het is echt een magische afsluiting van dit fantastische wilde avontuur.
